Typewriter (tv-serie) Synopsis, plot, recensie en einde verklaard

Korte inhoud: Deze mini-serie van vijf afleveringen concentreert zich op een verhaal over een bende kinderen die op zoek zijn naar geesten, zoals ze hebben gelezen in het boek dat is geschreven door een van hun grootvaderen wanneer een van de families naar een spookhuis reist. Niet alleen boek, dit huis is gevuld met mysterie omdat het er spookt.

De horror-invalshoek is heel goed samengevoegd in het verloop van het verhaal, omdat het je angstaanjagende sprong geeft en de spanning voortdurend blijft hangen. Palomi Ghosh, Purab Kohli, Jisshu Sengupta en vooral alle kinderen met de rest van de cast hebben hun deel goed gedaan met perfectie. Deze serie heeft alles wat je maar kunt wensen en met een vleugje onschuld van kinderen draagt ​​het bij aan de algehele ervaring voor de kijkers.

Het heeft zoveel elementen en als regisseur en schrijver is Sujoy Ghosh briljant met zijn filmvaardigheden, samen met Suresh Nair als co-schrijver, het team is in staat het publiek te boeien. Laten we zeggen dat het er een is uit een serie die je absoluut niet mag missen, afgezien van de climax, wat nogal een cliché is, maar de algehele impact is zo hoog dat je dat gemakkelijk kunt vergeten.

Typemachine Plot

Het verhaal volgt een groep schoolkinderen Sameera (Sharma), Satyajit (Gandhi) en Devraj (Kamble), die in Bardez, Goa wonen. De nieuwsgierige vrienden vormen een spookclub en besluiten om als eerste missie een geest te zoeken in een oude spookvilla in hun buurt. Hun nieuwsgierigheid komt voort uit een oud verhaal over een oude man die stierf bij het schrijven van een roman genaamd The Ghost of Sultanpore. Voordat de kinderen echter een geest kunnen ontdekken, trekt er een nieuw gezin in en duikt de legende van de villa weer op in beangstigende modus. Het verhaal draait om het mysterie achter de titulaire typemachine, die wrok lijkt te koesteren tegen degenen die het uit het huis proberen te verwijderen. Het wordt verder gecompliceerd door het verhaal van bewoners uit het verleden, waarbij het verhaal tussen decennia heen en weer springt. Plotselinge sterfgevallen, het verleden van Sultanpore en onnatuurlijke krachten zijn ook verhaallijnen van de webserie.

Schrijfmachine recensie

Het verhaal leek een beetje op een Indiase versie van Strangers Things, maar niet in termen van het verhaal. In termen van een overzicht met de rol van de kinderen en de rol van hun ouders, waarbij elke kant een klein deel van het verhaal kent en het publiek geleidelijk het volledige verhaal in delen leert kennen en veel andere. Het acteerwerk van de casts had beter gekund omdat het gevoel in de hele serie ontbrak, maar de algehele verhaallijn was nieuw, anders en best interessant maar ook vooral voorspelbaar. Slechte geluidseffecten. Er waren ook enkele mazen in de wet, zoals het affaire-gedeelte, de rol van de oudste dochter, en veel dingen klopten niet eens tussen de scènes, hoewel je het zeker kunt verwachten van een Indiase serie. Je vindt het misschien saai in de eerste aflevering, maar je zult er zeker van genieten vanaf de derde aflevering en na de helft van de tweede aflevering.

De eerste aflevering laat je leuk vinden alsof het langzaam de basis legt en je interesseert in sommige personages, vooral de kinderen in de show hebben veel beter gehandeld dan sommige volwassen acteurs. Zoals gewoonlijk wil het einde van elke aflevering de volgende aflevering bekijken. Tweede aflevering en derde lijken veel op elkaar, aangezien het verhaal langzaam om de geest draait en haar weinig enge momenten bezorgt. Langzaam begint de serie te veranderen in een mysterie en het wordt eerder spannend dan horror. De vierde en vijfde aflevering zijn als afleveringen aan het einde van het seizoen waarin al het mysterie wordt ontvouwd en het grootste deel van het mysterie ook zeer voorspelbaar is voor een eerste keer dat je kijkt. De laatste aflevering krijgt alle opwinding maar geeft het niets geweldigs.

Er zijn maar weinig personages zoals Dr Spirit en de echtgenoot van Jenny waren gewoon plaatselijk of nutteloos. Weinigen van de beste personages zijn sam, bunty en nog een kind. Aan het einde blijkt het gewoon weer een horrorverhaal voor het bedtijd van een kind te zijn. Verwacht niet veel. Het was een goede thriller, niet zo'n goede horror, maar een eenmalige kijk waardig. De kinderen waren overhyped om zo intelligent te zijn, omdat hun acties het niet leken te weerspiegelen. Het einde suggereert zeker een seizoen 2.

Typemachine einde uitgelegd

Sam wordt wakker uit een droom waarin ze de roman leest die is geschreven door Madhav Mathews. De plaats is Sultanpoor en het jaar is 1950. Charu blijkt paranormale krachten te hebben en ze helpt bij het euthanaseren van een zieke oude man en het uitleggen aan haar jonge zoon over haar paranormale krachten. Tijdens het lezen van het boek wordt Sam aangevallen door de geest die op Jenny lijkt en haar hart eruit scheurt. Het is meer een thriller dan een horror, binge watchable. Maar de opbouw voor zo'n onvolledig einde is niet waardig. Ik zou iemand zeggen die graag verhaallijnen begrijpt, wacht op seizoen twee en zowel seizoen 1 als seizoen 2 samen binge watch. U zult er beter van genieten. In de hoop dat seizoen 2 niet ver is, duurt het publiek maar zo lang!

Typewriter Trailer uitgelegd

In de trailer schittert Typewriter het best als het gaat om het presenteren van sympathieke personages en een aangrijpende verhaallijn die van begin tot eind opwindend is. Maar weinig gewone, minder impactvolle momenten en het matte geluidsontwerp beschadigen een verder vermakelijke, binge-waardige serie.

Zie ook: Too Hot to Handle (Seizoen 1) Netflix-serie: plot, cast, samenvatting, recensie, koppels, resultaat en conclusie


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found